శతకం పార్ట్ 4

నేను అలా నా ఆలోచనలలో ఉండగానే .. ఇంతలో మా ఎదురింటి ఆంటీ సుశీల వొచ్చి మా అమ్మని ఎదో సాయం కావాలని తనతో తీసుకువెళ్ళింది. మా అమ్మ వెళుతూ వెళుతూ, ముఖం కడుక్కుని నీ స్కూల్ బట్టలు మార్చుకో, బజారువెళ్ళి రేపు నీపుట్టినరోజుకి డ్రెస్ కొనుకొద్దాం అని చెప్పింది.

దానితో “హమ్మయ్య అమ్మ నన్ను అంకుల్ తో చూసినా కూడా నామీద అమ్మకి కోపం వున్నట్లుగా అనిపించడం లేదులే” అనుకున్నను. అమ్మ బజారు కి వెళదాం అన్నది కదా అందుకే ముఖం కడుక్కోవడానికాని బాత్రూం లో కి వెళ్లెను.

రాధిక, దీప నాన్న ఏడీ అని అంకుల్ని అడగడం బాత్రూమ్ లో వున్నా నాకు వినిపించింది. దానికి అంకుల్ మీ నాన్న ఓ15 రోజులు ఆఫీస్ పని మీద వూరు వెళ్ళేరు అని చెప్పడంతో నాన్న వూరు వెళ్ళేరా అందుకేనా అమ్మ అంత ధైర్యంగా అంకుల్ పక్కలో పడుకున్నది అనుకున్నాను.

మరో గంటలో నేను, అమ్మ, అంకుల్ కలిసి ఇంటిలోనుండీ బయట పడ్డాము. బజారంతా తిరిగి తిరిగి ఆఖరికి ఎర్ర బోర్డర్ వున్న ఓ తెల్ల సిల్క్ పరికిణీ, బ్లౌజు కొన్నరు. అలాగే ఓ తెల్ల బ్రా, పేంటీ కూడా కొన్నరు. నాకు ఆ డ్రెస్ చాలా బాగా నచ్చింది. ఇంటికి వొచ్చేదారిలో మర్నాటి సాయంకాలానికి ఓ బుట్టడు మాల్లెపూలు, మరో బుట్టడు సన్నజాజులదండలు ఆర్డర్ చేసింది అమ్మ. నేను అన్ని పూలు ఎందుకమ్మ అని అడుగుతూ వుంటే అంకుల్ నన్ను ప్రక్కకి లాగి సన్నగా చెవిలో చెప్పేడు.

రేపునీ15వ పుట్టినరోజుగదా నీకు జీవితాంతం గుర్తువుండిపోయే మధురమైన, మరపురాని బహుమతి ఇద్దామని నేను మీ అమ్మ నిర్ణయించుకున్నం అని. అంటే తెల్ల బట్టలు, మల్లెపూలు ఆంతే నాకు వొళ్ళంతా జల్లుమంది. వొంట్లో నరాలన్నీ తీయ్యగా ములిగేయి. సిగ్గుతో బుగ్గలు ఎరుపెక్కేయి. ఏంటి ఆంతా సిగ్గే అంటూ అంకుల్ వీపు నిమురుతున్నట్లుగా నిమురుతూ అంత బజారు మధ్యలోనూ చేతిని క్రిందకి జార్చి నా పిర్రలని గట్టిగా వొత్తి వొదిలేడు.

ఆంతే నా వొళ్ళంతా సలపరం రేగినట్లు ఐపోయింది. తొడల్లో తడిసిపోయింది. ఖంగారుగా చుట్టుప్రక్కల ఆంతా చూసేను ఎవరైనా చూశారేమోనని భయం భయంగా. ఐతే బజారులో ఆంతా ఎవరి గొడవలో వాళ్ళు వుండడంతో అక్కడ మమ్మల్ని ఎవ్వరూ పట్టించుకున్నట్లు అనిపించలేదు నాకు. నేను దడదడ లాడుతున్న గుండెలని చిక్క బట్టుకుని అంకుల్ చేతిమీద గట్టిగా గిల్లేను. ఇంతలో అమ్మ బజారుచేయడం ఐపోవడంతో ముగ్గురమూ ఆటోలో ఇంటికి చేరేము.

ఆరోజు భోజనాలు చేసాక అంకుల్ బయటకు వెళ్ళిపోయేడు. ఆ రాత్రంతా ఇంటికి రాలేదు. నేను చాలా సేపు చాలా ఆశగా అంకుల్ గురుంచి ఎదురుచూసి ఎదురుచూసి ఎప్పటికో నిద్రలోకి జారిపోయెను.

మర్నాడు అమ్మ నన్ను స్కూల్ కి పంపలేదు. మా అక్కయ్య రాధికని, మా చెల్లి దీపని స్కూల్ కి పంపించేశేక నాకు వొంటికి నూని రాసి, మంచిగా నలుగుపెట్టి సుబ్బరంగా తలంటి పోసింది. క్రొత్త బట్టలు సాయంకాలం వేసుకుందువుగానిలే అంది. నన్ను స్కూల్ కి ఎందుకు పంపలేదు అంటే సాయంకాలం నీకు చాలా పనివుంది ఇప్పుడు బాగా నిద్రపోయి విశ్రాంతి తేసుకో అన్నది. నిన్నరాత్రి నించీ అంకుల్ ఇంట్లో కనిపించకపోవడంతో ఇంక ఉండబట్టలేక అమ్మని అడిగేసేను .. అంకుల్ కనిపించడం లేదేమిటి అమ్మా అని.. దానికి అమ్మ చిన్నగా నవ్వుతూ రాత్రికి ఒస్తారులే నువ్వు ప్రశాంతంగా నిద్రపో.. అన్నది. అమ్మ నవ్వు చూస్తే నాకు ఏదోలా అనిపించింది.

ఇంతలో మా ఎదురింటి ఆంటీ శారదా.. శారదా.. పిల్లలు స్కూల్ కి వెళ్ళిపోయారా అంటూ ఇంటిలోకి వొచ్చింది (అన్నట్టు చెప్పడం మరచిపోయాను గదూ, మా అమ్మ పేరు శారద). ఇంక మా ఎదురింటి ఆంటీ పేరు సుశీల. వాళ్ళ ఆయన (సుందరం) గూడా మా నాన్నగారితో పాటుగా అకౌట్స్ సెక్షన్ లో పని చేస్తూ వుంటారు. మా నాన్నగారు ఆయన వొకేసారి ఈ కంపెనీ లో జేరేరు. వాళ్ళకి నలుగురు పిల్లలు. పెద్దవాడు మధు (18), తరువాత పద్మ (17), తరువాత సీత (16) ఆఖరుగా పవన్ (15). మా రెండు కుటుంబాలు మంచి స్నేహితులం కావడం మూలంగా మేమంతా ఒక్క కుటుంబంలా చాలా కలుపుగోలుగా కలిసి వుంటాము.

ఏమిటే నీ ఖంగారు అంటూ అమ్మ గదిలోనుండీ బయటకు వొచ్చింది. సుశీల అమ్మ చెయ్య పట్టుకుని గబ గబా ప్రక్కకి తీసుకుపోయి ఏదో గుసగుస లాడేస్తున్నది. దానికి మా అమ్మ నాకన్న నీకు ఎక్కువ తొందరగా వున్నట్టుందే? అంటూ ఏదీ సాయంకాలం కావాలిగా, అందుకే రమణిని పడుకుని బాగా విశ్రాంతి తీసుకోమన్నను అంటూ గదిలోకి వొచ్చి రమణీ నువ్వు తలుపేసుకుని పడుకోమ్మ నేను సుశీల ఇంటికివెళ్ళి ఓ 10 నిమిషాలలో వొచ్చేస్తా అంటూ వాళ్ళిద్దరూ కలిసి వెళ్ళిపోయారు.

తెల్ల బట్టలు, మల్లేపూలు, అమ్మ, ఆంటీ గుసగుసలు నాకు ఆరోజు కన్నేరికం తప్పక జరుగుతుందని చెప్పకనే చెబుతున్నయి. కానీ నాకు ఆర్థం కానిదల్ల వొక్కటే.

నాకు అంకుల్ కి మధ్య వున్న రహస్యం వీళ్ళకి తెలిసిపోయిందా? ఏ తల్లైనా తాను ఎవరి పక్కలో పడుకుంటుందో మళ్ళీ వాడి పక్కలోనే తన కూతురిని గూడా పడుకో పెడుతుందా? నాకు కన్నెరికం చేసే విషయంలో సుశీల ఆంటీ ప్రమేయం ఏమిటి? సుశీల ఆంటీ ఎందుకు ఈవిషయంలో ఇంత శ్రద్ధ చూపిస్తున్నది? ఇలాంటి ఆలోచనలతో నా బుర్ర వేడెక్కిపోతున్నది గానీ నిద్ర మాత్రం రావడంలేదు.

ఇంక ఈ విషయాలు ఆలోచించడం కన్న సాయంకాలం వరకు వేచివుండడమే మంచిదనుకుని, సాయంకాలం అంకుల్ నన్ను ఏమి చేస్తాడు, ఎలా చెస్తాడు, సళ్ళు పిసుకుతాడా? తన బారైన మొడ్డని నా పూకులో పెట్టి అమ్మని దెంగినట్లుగా నన్ను దెంగుతాడా? అలా దెంగితే ఎలా వుంటుంది? తన వేళ్ళు పిట్టినదానికన్న బాగుంటుందా? అని రకరకాలుగా వూహించుకుంటూ నిద్రపోవడానికి ప్రయత్నిచసాగేను. అలా ఎంతసేపు ఆలోచించేనో ఎప్పుడు నిద్రలోకి జారిపోయానో నాకే తెలియలేదు.

మళ్ళీ మధ్యన్నం సుమారుగా 2:00 గంటలు అఔతూ వుండగా అమ్మ నన్ను నిద్రలేపింది. అమ్మ సుశీలా ఆంటీ చాలా హుషారుగా వుండడం మాత్రం నేను కనిపెట్టేను. సుమారుగా 4:30 అఔతూ వుండగా రాధిక, దీప స్కూల్ నుంచీ వొచ్చేరు. అదే టైంకి సుశీల ఆంటీ పిల్లలు గూడా స్కూల్ నుంచీ వొచ్చేశారు. వాళ్ళంత స్కూల్ నుంచీ వొస్తూనే ఈవేళ రమణి పుట్టినరోజు కదా ఏ సినిమాకు పంపిస్తున్నరుఅని మా అమ్మని గొడవ చేసేరు.

దానికి అమ్మ చెప్పింది “రమణికి వొంట్లో నలతగా వుంది, తను మీతో రాలేదుగానీ మీరు ఆందరూ రెండవ ఆటకు వెళుదురుగాని అని”. దానితో వాళ్ళాంతా ఆనందంగా ఆటలకి వెళ్ళిపోయారు. మా అక్కా, చెల్లీ, సుశీల పిల్లలు అంతా గం. 6:30 ని. కల్లా ఆటలు నుండీ తిరిగి వొచ్చేశారు. సుశీల ఆందరికీ భోజనాలు అవీ అన్నీ వాళ్ళ ఇంటిలోనే పెట్టేసి 7:45 నిమిషాలకల్లా వాళ్ళని రెండవ ఆట సినిమాకి పంపించేసింది. వాళ్లంతా సినిమాకి తయారౌతూ నన్ను గూడా వాళ్ళతో రమ్మన్నారు కానీ నామనసు వేరే ఎక్కడో వుంది అందువల్ల నేను నేను వాళ్లతో సినిమాకి వెళ్ళడానికి సుముఖంగా లేను .. అలాగే అమ్మ కూడా దానికి వొంట్లో బాగాలేదని చెప్పెనా? మీరు ఇంకా గొడవ చేస్తే మిమ్మల్ని కూడా సినిమాకు పంపను అనేప్పటికీ వాళ్లంతా మారు మాట్లాడకుండా సినిమాకి వెళ్ళిపోయేరు.

సుశీల తన పెద్దకొడుకు మధు కి పిల్లల అందరి భాధ్యత అప్పచెప్పి, సినిమా నుంచీ వొచ్చి మమల్ని నిద్రలో disturb చేయ్యకుండా ఈవేళ్టికి సుశీల ఆంటీ ఇంటిలోనే పడుకోమని చెప్పి పంపించింది. ఇలాంటివన్నీ మా ఇళ్ళల్లో మామూలే కాబట్టీ వాళ్ళుగూడా పెద్దగా పట్టించుకోకుండా ఆనందంగా సినిమాకి వెళ్ళిపోయారు.

పూల దుకాణం వాడు పూల బుట్టలు తెచ్చి ఇచ్చేడు. ఇక్కడ మా భోజనాలు అవీ అఔతూ వుంటే అక్కడ మా అమ్మ మా బెడ్రూం ని పూలతో అలంకరించడంలో హడావిడిపడిపోతున్నది.

ఆంతా సినిమాకి వేళ్ళేదాక ఓపికపట్టి అప్పుడు సుశీల ఆంటీ ని అడిగేను. అసలు ఇంట్లో ఏమిజరుగుతున్నది అని? దానికి సుశీల ఆంటీ సమాధానం విన్నక నాకు తలతిరిగినంత పని అయింది.

సుశీల ఆంటీ నాకు ఏమిచెప్పిందనుకున్నరు?

“అఔనే రమణీ నీకు ఈవేళ రమణ అంకుల్ తో శోభనం జరగబోతున్నది” అన్నాది. నిన్నటినుండీ నేను వూహించుకుంటున్నదే ఐనా అంత directగా నీకు శోభనం అనే సమాధాన్నాన్ని నేను ఊహించలేదు. అందుకే shock అయ్యేను. దానితో ఎదో పిచ్చిదానిలా మీకు ఏమైనా పిచ్చా అని నేను గట్టిగా అరిచేను.

సుశీల ఆంటీ చిన్నగా నానోరు మూస్తూ నాకు ఇందాకాకన్నా ఇంకా పెద్ద shocking విషయం చెప్పింది. అదేమిటంటే “గత నెలరోజులుగా రాత్రిళ్ళు నాకు అంకుల్ కి మధ్య జరుగుతున్న ప్రేమాయణం తొపాటుగా, నిన్న మద్యహ్నం నేను ventilator గుండా అమ్మని, అంకుల్ని చూడడం వరకు వివరంగా అమ్మకి, తనకూ తెలుసునని”.

సుశీల ఆంటీ చెప్పిన విషయం విని నేను నోట మాటరాక నిశ్చేస్ఠురాలినై అలాగే నిలబడిపోయాను. మరి కొద్దిసేపటికి తేరుకుని, ఈవిషయాలు అన్నీనీకెలా తెలుసు అని సుశీల ఆంటీ ని అడిగేను. సాధారణంగా నేను మీ అమ్మా కలిసే రమణ అంకుల్ దగ్గర పడుకుంటాముగనుక అంది.

ఇంక సుశీల అంటీ ఇస్తున్న shockలు తట్టుకోలేక, ఓ గ్లాసుడునీళ్ళుతాగి, మీ ఇద్దరేనా ఇంకా ఎవరైనా వున్నారా రమణ అంకుల్ దగ్గర పడుకునేవాళ్ళు అన్నను కొంచెం వెటకారంగా.

దానికి సుశీల ఆంటీ నవ్వుతూ, ఇంకా ఈ కాలనీలో రమణ అంకుల్ ప్రక్కన పడుకునేవాళ్ళు చాలామంది వున్నారు అంటూ సుశీల అంటీ రమణ అంకుల్ గురుంచి నాకు చెప్పడం మొదలు పెట్టింది.

మీకు నా కథ నచచితే మరియు నా నుండి మీరు ఎదైన కోరుకుంటూ ఉంటే నాకు పర్సనల్ మెసేజ్ చెయ్యండి ప్లీజ్.